Ordu'nun Dereleri türküsünün hikayesi:
Ordunun Dereleri Aksa yukarı aksa vermem seni ellere Ordu üstüme kalksa... Ordumuza ait bu güzel Anadolu türküsünün gerçek hikayesi nedir. Ordunun Dereleri türküsünün hikayesi haberimizde...
Bu genç yağız delikanlı Mehmet de çok yakışıklıymış hani. O kadar yakışıklıymış ki genç kızların yüreklerini yakarmış. Mehmet’le Hacer’in aşkı da geçmişte yaşanan büyük aşklara benzermiş. Her hafta belli günlerde zerdali ağacının dibinde buluşurlarmış.
Akıp giden saatlerin farkına bile varmazlarmış. Fakat bu güzel aşkı çekemeyenler de varmış. Hasetlerinden çatlayan köyün diğer kızları çevirdikleri türlü oyunlarla bu masum beraberliğin sonunu hazırlamışlar.Hacer hakkında inanılmaz dedikodular çıkartmışlar ve nihayet Mehmet’in sevdiğini ve de köyünü terk etmesine neden olmuşlar. Böylesine derin bir acıyla gurbete çıkan Mehmet, geride gözleri yaşlı masum bir kız ve dertli, acılı, yüreği yanık, yerinden kalkamayan yatalak bir ana bırakmış.
Acılar içinde kalan yüreği yanık Hacer, her gün evinin yakınından akan dere kenarına inermiş, yıkadığı kar beyazı çamaşırları çitlere asarken dudaklarından eksik etmediği bir türküyle bütün köyü inletip dururmuş. “Ordu’nun dereleri aksa yukarı aksa, vermem seni ellere Ordu üstüme kalksa.” Ne var ki
Hacer kızın bu feryadını, ne Mehmet duymuş ne de araya giren iyi niyetli eş dost bu işe bir çare bulmuş. Tüm komşuların gelip gittiği ev matem evine dönmüş. O günden sonra günler, aylar, yıllar, böyle hızla akıp geçmiş. Ne Mehmet dönmüş ne de Hacer gidebilmiş sevdiğinin yanına. Ama yüreği yanık Hacer kız, dertli dertli söylermiş bu türküyü. “Oy Mehmet’im Mehmet’im, sana küstüm demedim, beni sana geçmişler, vallahi ben demedim.”
Hacer kızın bu feryatlarında gerçeğin ta kendisi yatarmış. Ne çare ki dertli kız, içli türküsüne vurduğu gamını, kederini sevdiğine ulaştıramamış. Araya girenler de işin üstesinden gelememiş. Böylece uzun yıllar geçmiş aradan. Mehmet gurbette kalmış, Hacer kız da dere kenarında hem ağlamış hem söylemiş “Ordu’nun Dereleri” türküsünü ölünceye kadar. O günden bugüne bu türkü söylenegelmiştir.
Ordu'nun dereleri
Aksa yukarı aksa
Ordu'nun dereleri
Aksa yukarı aksa
Vermem seni ellere
Ordu üstüme kalksa, sürmelim aman
Vermem seni ellere
Ordu üstüme kalksa, sürmelim aman
Oy Mehmed'im Mehmed'im
Sana küsüm demedim
Oy Mehmed'im Mehmed'im
Sana küsüm demedim
Beni sana geçmişler
Vallahi ben demedim, sürmelim aman
Beni sana geçmişler
Vallahi ben demedim, sürmelim aman
Ordu'nun dereleri
Kara yosun bağlıyor
Ordu'nun dereleri
Kara yosun bağlıyor
Kalk gidelim sevdiğim
Annem evde ağlıyor, sürmelim aman
Kalk gidelim sevdiğim
Annem evde ağlıyor, sürmelim aman
Oy Mehmed'im Mehmed'im
Sana küstüm demedim
Oy Mehmed'im Mehmed'im
Sana küstüm demedim
Beni sana geçmişler
Vallahi ben demedim, sürmelim aman
Beni sana geçmişler
Vallahi ben demedim, sürmelim aman